ПАДАРОЖЖА ВАЎПЯНСКІХ РАБІНЗОНАЎ У ГОМЕЛЬ

Аўтар: Юлія Гайчук

Працяг прыгод цудоўных дзяцей, якія захацелі паехаць на канікулах у падарожжа, а не проста прасядзець ў інтэрнэце (каб вы разумелі: дзяцей ніхто сілком не прымушае, гэта іх жаданне і ініцыятыва!).

У гэты раз праехалі дзесьці 550 км амаль за 12 гадзін. Нас сустрэла гарачае надвор’е, паўднёвы вецер, шырокія вуліцы, шматлікія паркі і фантаны. Таксама горад упрыгожваюць будынкі канцы ХІХ — пачатку ХХ ст., адноўленыя ў пасляваенны час.

Наведалі:

• музей крыміналістыкі (адзіны ў Беларусі) на гадзіну вас зацягнуць у свет міліцыі, бандытаў, турмаў Гомельшчыны;
• вуліцу і помнік Ірыне Паскевіч — гэта вялікая жанчына для гамельчан, якая займалася дабрачыннасцю на карысць горада(каб вы разумелі у яе гонар была перайменавана вул. з Першамайскай на Ірыненскую! Ага, як вам?)
• палац Румянцавых-Паскевічаў (шыкоўны, вельмі цікавы і прыгожы. Вакол знаходзіцца вялікі парк, у які мы не паспелі зайсці);
• наберажная р. Сож (вялікі пляж парадаваў, мы спусціліся да вады, такая асалода, але на жаль, мы былі абмежаваны ў часе, таму не купаліся, а пацягнуліся далей.
  Засталося шмат пазітыўных эмоцый і прыемных ўражанняў, дзеці былі задаволены (праўда, яны так і не паелі шавухі, гэты быў адзіны мінус)!

Галоўнаму ваўпянскаму фларысту не спадабалася, што ў цэнтры горада было шмат клумб з зеллем па пояс. На гэта мясцовыя адказалі проста: «гэта не галоўнае…»

Чэрвень, 2019.